Ji dema dagirkirina Tirkîyê ji herêma Efrînê re sala 2018an, şûnwar û cîhên dîrokî li herêmê rastî zêdegavî û binpêkirinên berfireh tên.
Li Efrînê bi dehan gir û cîhên şûnwarî hene, ku pir ji van cîhan di nava Lîsteya Kelepora Cîhanî ya UNESCOyê de ne, herwiha vedigerin serdem û şaristanîyên kevnar, weke Şikefta Duderî, Keleha Horî (Sîros), Gir û Perestgeha Eyndarê, Berad û Bajarên Bîrbûyî li Çîyayê Lêlûn, … hwd.
Hin raportên hiqûqî û şûnwarî dîyar dikin ku, şûnwar û cîhên dîrokî li Efrînê bi awayekî sîstametîk tên kolandin, rûxandin û gencîneyên tê de tên dizîn.
Çalakvanên Kurd van kirinan dixin çarçoveya hewldanên Tirkîyê ya pêkanîna guhertina demografîk li Efrînê û jinavbirina nasnameya wê ya Kurdî.
Jibo gotûbêjkirina rewşa şûnwarên Efrînê û zerarên pê hatine di nava 6 salan de piştî dagirkirina Tirkîyê ji Herêmê re.
Selah Sîno, Şûnwarzan û Hevserokê Kargêrîya Şûnwara li Kantona Efrîn û Şehbayê, mêvanê beşê yekê yê Mijara Rojê ye.
Herwiha di beşa duduyê ji Mijara Rojê de du mêvan hene:
Gulistan Sîdo, Lêkoler û xwendekara doktorayê li Peymangeha Netewî ya Ziman û Şaristanîyên Rojhilatî (INALCO) li Parîsê.
Nûrşan Husên, Endama rêvebirîya Navenda Şêwirmendîya Dîplomasî li BR-Sûrîyê û Hevseroka berê a Desteya Şaredaiyan li Kantona Efrînê.
Bi wan re gef û metirsîyên li ser nasnameya Efrînê tê gotûbêj kirin, ku ne tenê cîhên dîrokî û şûnwarên şênber tên armanc kirin, lê çand û kelepora razber jî ku hêmanên sereke yên nasnameyê ne, ji alîyê Tirkîyê ve li Efrînê birêkûpêk tên armanc kirin.
Jibo guhdarkirina tevahîya bernameyê kerema xwe fayla deng vekin.
Your browser doesn’t support HTML5
NR_03_11_2024_Tr_Afrin__Argeoligical_Sites